Eskilerin saatlerine baktıkça aklımı kaçıracak gibi oluyorum. Refik Halid Karay bu saatlere takıntılı insanları yazmıştı. Bir ağıt gibi geçip gittiler bu dünyadan. Bu da geçer ya hu, dediler.
Yeşilin en güzel tonunu arayıp bulan o güzel insanlar, bekleyip, zamanın en derin düştüğü yere bakıp bir "ah!" çekmişler.
Ne acı, ne hüzünlü, eskilerin yüzünde aradığım zamanları buluyorum.
Şimdi saat kaç güzel dostum?
Ben güzelliğin yüzüne baktığımda saat kaç bilmiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder